به گزارش پلاتو هنر، واقعيت گسترده (Extended Reality)، تركيبی از فناوری‌های واقعيت مجازی (VR)، واقعيت افزوده (AR) و واقعيت تركيبی (MR) است که از آن برای اهداف مختلفی از جمله آموزش، سرگرمی و هنر استفاده می‌شود. این فناوری پتانسيل تغيير نحوه تعامل ما با جهان را نیز به نمایش می‌گذارد.
مفهوم واقعیت گسترده از اوایل دهه ۱۹۹۰ شکل گرفت و از اواسط همان دهه نیز وارد دنیای هنر شد و هنرمندان با استفاده از این فناوری شروع به خلق آثار هنری دوبعدی و سه‌بعدی کردند.
این فناوری کاربردهای مختلفی در هنر دارد که یکی از آن‌ها آموزش هنر است برای مثال با کمک واقعیت گسترده می‌توان مفاهیم هنری را راحت‌تر به هنرجویان آموزش داد. بازدید از نمایشگاه‌های هنری یکی دیگر از کاربردهای واقعیت گسترده در هنر است. افرادی که امکان بازدید از نمایشگاه‌های هنری فیزیکی را ندارند می‌توانند با کمک این فناوری از نمایشگاه‌های هنری مجازی دیدن کنند. خلق آثار هنری تعاملی نیز از دیگر کاربردهای آن است.
مواردی که عنوان شدند، خلاصه‌ای از گفت‌وگوهای پیشینی بود که با فرهنگ پارسی‌کیا استاد دانشگاه و پژوهشگر، درباره واقعیت گسترده و هنر داشتیم. در راستای همان موضوع، گفت‌وگوی دیگری با این پژوهشگر درباره پلتفرم‌های واقعیت گسترده و مشکلات فعلی آن انجام دادیم.
او درباره پلتفرم‌ها عنوان کرد: Google، Apple و Micro Soft، هر سه برنامه‌های مختلفی در حوزه واقعیت گسترده دارند که با استفاده از آن‌ها، هنرمندان می‌توانند هم آثار هنری خلق کنند و هم آثارشان را به نمایش بگذارند. برخی از نرم‌افزارها هم متصل به سخت‌افزار هستند. یعنی این نرم‌افزارها در برخی از هدست‌های واقعیت مجازی تعبیه شده‌اند و هنرمندان با استفاده از آن‌ها می‌توانند اثر خلق کنند.
این پژوهشگر با اشاره به مشکلات فعلی این فناوری عنوان کرد: اگر بخواهیم از جنبه‌های تکنیکی و اقتصادی واقعیت مجازی را بررسی کنیم، این فناوری در مراحل اولیه رشد و توسعه قرار دارد. بالای 30 درصد از افراد، وقتی عینک‌های واقعیت مجازی را روی صورت‌شان می‌گذارند، سردردهای شدیدی می‌گیرند. بنابراین، باید تغییراتی در این فناوری صورت بگیرد.
او همچنین مطرح کرد که افراد بسیار کمی در دنیا به سخت‌افزارهای واقعیت مجازی دسترسی دارند.
پارسی‌کیا با اشاره به این‌که باید فرهنگ‌سازی در این زمینه صورت بگیرد، گفت: وقتی پلتفرم متا شکل گرفت در همان دقایق اول، حجم زیادی گزارش مربوط به سوءاستفاده‌های اخلاقی داده شد.
این استاد دانشگاه امنیت را از دیگر مشکلات جدی این فناوری خواند و گفت: این عینک‌ها امنیت جانی کاربران را در معرض خطر قرار می‌دهند. مواردی پیش آمده که افراد به دلیل داشتن عینک‌های واقعیت مجازی روی صورت‌شان از پنجره یا پشت‌بام خانه‌‌شان به پایین پرت شده‌اند چون وقتی عینک را روی صورت داشتند، اطراف‌شان را در دنیای واقعی نمی‌توانستند، ببینند.
او همچنین عنوان کرد که بخش حفظ حریم شخصی کاربران هم مشکلاتی وجود دارد و ممکن است که دیگران بتوانند به این اطلاعات دست پیدا کنند.
دسترسی به اطلاعات حریم شخصی کاربران، از دیگر مشکلاتی بود که او به آن اشاره کرد. پارسی‌کیا با ذکر مثالی گفت که اگر کودکی در این فضا فعال باشد و فردی سوءنیت داشته باشد، او به مرور زمان می‌تواند به اطلاعات حریم شخصی آن کودک دسترسی پیدا کند و برای مثال، متوجه شود که این کودک چه زمان‌هایی در خانه تنها است و یا حتی کجا زندگی می‌کند.
گفت‌وگوی پلاتو هنر با فرهنگ پارسی‌کیا را در ادامه ببینید.
فاطمه زهرا معصومی
بیشتر بخوانید: