به گزارش خبرنگار پلاتو هنر، علی ضرابی، نوازنده ترومپت ارکستر بادی تهران به سرپرستی سینا ذکایی، نوازنده ترومپت اول ارکستر سمفونیک تهران است.
او از دوران کودکی پیانو می‌نواخت و به موسیقی علاقه‌مند بود. ضرابی در هنرستان صداوسیما (بخش موسیقی و انیمیشن) شروع به تحصیل کرد و تحصیل در هنرستان شروعی شد تا این هنرمند بتواند به صورت حرفه‌ای وارد دنیا موسیقی شود.
این هنرمند، سال 1386 اولین همکاری‌اش را با ارکستر سمفونیک تهران با عنوان «سمفونی خرمشهر» به رهبری مجید انتظامی انجام داده‌است.
درباره چالش‌های نوازندگی ترومپت با او گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
این نوازنده از همکاری‌اش با سینا ذکایی گفت: من با سینا ذکایی در دانشگاه هم‌دوره بودم و با هم گروه ارکستر بادی تهران را تشکیل دادیم اما به دلیل یکسری از مشکلات، گروه را کوچک‌تر کردیم و در ادامه به سرپرستی سینا ذکایی با اجرای کنسرت‌ها و ضبط برنامه‌های تلویزیونی، گروه را جلو بردیم.
موسیقی کلاسیک، احساسات انسان را برانگیخته می‌کند
او با اشاره به افزایش تعداد کنسرت‌های کلاسیک و بی‌کلام در سال‌های اخیر عنوان کرد: اجرای برنامه‌های کلاسیک کمک می‌کند تا گوش مردم با سبک‌های موسیقی به جز پاپ، بیشتر آشنا شود و انسان را دچار برافروختگی احساسی کند.
علی ضرابی مطرح کرد: برای بهار امسال، برنامه‌ای برای برگزاری کنسرت ارکستر بادی به سرپرستی سینا ذکایی پیش‌رو داریم. تاریخ قطعی این کنسرت هنوز مشخص نیست اما در یک یا دو ماه آینده برگزار خواهد شد.
سرپرست گروه و نوازنده فلوت سینا ذکایی، ترومپت علی ضرابی و کامیار ماندگاریان، ترومبون رامین براتی، ساکسفون امیرحسام زبردست، پیانو بهرنگ بهادرزاده، گیتار الکتریک طاها مظاهری، گیتار باس فرید الهی‌نیا، درامز سروش عمومی، پرکاشن شهرام افتخاری و شهرزاد افشار، مایستر ارکستر زهی مونیکا لران، ویولن احسان شامی، پیمان شامی، مصطفی حیات‌غیبی، نفیسه محمودی نژاد، صدف نقیبی، رمیصا نفیسی، ملیکا زاده محمد، ریحانه مشتریان و تانیا توحیدیان، اعضای ارکستر بادی تهران را به سرپرستی سینا ذکایی تشکیل می‌دهند.
ترومپت یک ساز خشن نیست!
علی ضرابی درباره ساختار و سبک تروپت توضیح داد: ترومپت در دسته سازهای بادی برنجی قرار دارد. در ساختار این ساز فلز برنج به همراه فلز مس، نقره، نیکل و طلا استفاده می‌شود. برخلاف تصور عموم جامعه، ساز ترومپت با وجود اینکه به‌نوعی یک ساز نظامی محسوب می‌شود و برای خبررسانی کاربرد دارد، ساز خشنی نیست. این ساز به مرور زمان وارد موسیقی جز و لاتین شده است و مردم به تازگی متوجه شدند که ترومپت می‌تواند شادی را نیز به انسان منتقل کند.
این هنرمند اظهار کرد: دنیای موسیقی محدودیت و چالش‌های بسیاری دارد و تنها عشق و علاقه، آدم را متصل به این دنیا نگه می‌دارد اما احساس می‌کنم نوازنده ساز بادی به نوعی باید آلوده این فضا باشد، چراکه نه می‌تواند از آن دست بکشد و نه جای پیشرفت آن‌چنانی در این مسیر دارد.
نگاه جامعه به سازهای بادی باید اصلاح شود
ضرابی مطرح کرد: نگاه جامعه به سازهای بادی، عجیب و غریب است، چراکه آگاهی و اطلاع‌رسانی درباره موسیقی کلاسیک و بی‌کلام کافی و مناسب نیست و کج‌فهمی‌هایی که دراین‌باره انجام می‌شود، اصلاح نشده‌است و این نوع نگاه باعث می‌شود، کمتر کسی به سراغ ساز بادی برود.
او ادامه داد: البته این محدودیت‌ها و طرز فکر عوام جامعه نسبت به سازهای بادی در سرتاسر دنیا دیده می‌شود و تنها متعلق به ایران نیست. به طور کلی سازهای بادی مهجور هستند و نسبت به سازهای دیگر به این دسته توجه کمتری می‌شود.
این نوازنده درباره محدوده صوتی ساز ترومپت مطرح کرد: ترومپت یک ساختار کلی با محدوده صوتی استاندارد دارد که این محدوده صوتی نسبت به هر نوازندهای متفاوت است. آهنگساز هم نسبت به محدوده صوتی هر سازی آهنگ می‌سازد. یک سری از قطعه‌ها نظیر بتهوون و چایکوسفکی، ویژه ساز بادی مانند ترومپت نوشته می‌شوند، در این صورت تمرکز بیشتری روی این ساز قرار می‌گیرد و برای نوازندگی جای فکر بیشتری دارد اما یک قطعه که ویژه پیانو ساخته می‌شود را قطعا نمی‌توان با ترومپت نواخت.
علی ضرابی در پایان اظهار کرد: هر آدمی نسبت به زندگی شخصی‌اش، از شنیدن و نواختن موسیقی برداشت و تصویرسازی متفاوتی دارد. من در وهله اول سعی می‌کنم هنگام نوازندگی از شنیدن سازم لذت ببرم تا بتوانم احساساتم را به درستی و زیبایی به شنونده‌ام منتقل کنم اما همیشه می‌گویم که احساسی که از موسیقی دریافت می‌کنم، برای من انتهایی ندارد.
سمیرا اسدیان
بیشتر بخوانید: