فیلم های تماشایی برای عاشقان پیانو به مناسبت روز پیانو

به مناسبت روز جهانی پیانو فهرستی از بهترین فیلم هایی که به پیانو و دنیای پیانیست ها مربوط است جمع آوری کرده‌ایم. این فیلم‌ها هرکدام دارای چندین جایزه از جشنواره‌‌های مختلفی مانند اسکار، گلدن گلوب، بفتا و… هستند و نیز از نگاه منتقدین سینما ارزشمند شمرده شده اند.

 

  1. پیانیست

بازیگران: آدرین برودی، توماس کرچمان، فرنک فینالی، مورین لیپمن، امیلیا فاکس، زبیگنیف زاماخوفسکی، میخاو ژبروفسکی، آندژی بلومنفلد، یانوش اولینیچاک، پاوئو ماواشینسکی، بوریس شیتس، آندژی پیچنسکی، زوفیا چروینسکا، مارک برودزکی، ماریان جِـنـجِـل، لخ ماتسکیه‌ویچ، کشیشتف پیه‌چینسکی، آندژی ژیلینسکی، کاتاژینا بارگیه‌ووسکا، ماچئی کوالفسکی و اِتل شیتس.

کارگردان: رومن پولانسکی ،فیلمنامه‌نویس : رونالد هاروود بر اساس کتاب ولادیسلاو اشپیلمان، فیلمبردار : پاوئو ادلمن، موسیقی : وویچیخ کیلار، تدوین : اِروِه دو لوز، تهیه‌کننده: آلبرت س. رودی.

محصول : انگلستان، آلمان، فرانسه و لهستان

سال تولید 2002

زمان :  150 دقیقه.

درباره فیلم :

این فیلم داستان واقعی زندگی یکی از بهترین نوازندگان پیانو به نام ولادیسلاو اشپلیمان است. ولادیسلاو داستان زندگی خود را در خلال جنگ جهانی دوم نوشته است. زمانی که شهر ورشو پایتخت لهستان به اشغال نازی‌ها درآمده بود، او که یهودی بود سعی در نجات جان خود از دست نازی‌های آلمان داشت.

پیانیست درک کاملاً جدیدی از موضوع جنگ را روشن می کند. به جای اینکه قهرمان داستان به عنوان قهرمان، نجیب یا شجاع به تصویر کشیده شود، او به سادگی به عنوان مردی که در میان جنگ گیر افتاده است به تصویر کشیده می شود. این امر حس واقع‌گرایانه ای را به فیلم می‌دهد و ما را از نظر احساسی ویران و از نظر زیبایی‌شناختی شگفت‌زده می‌کند.

این فیلم داستانی را روایت می‌کند که ما نمی‌توانیم آن را فراموش کنیم. اثری بسیار تکان‌دهنده از آمیختگی بقا و موسیقی.

باید خاطر نشان کرد که آدرین برودی با دریافت جایزه اسکار در سن ۲۹ سالگی، رکورد جوان‌ترین بازیگری که جایزه نقش اول مرد را گرفته، شکست. هم چنین جایزه بهترین فیلم‌نامه اقتباسی و بهترین کارگردانی را دریافت نموده است. علاوه بر این در جشنواره مراسم بفتا بهترین فیلم و بهترین کارگردانی و در بیست و هشتمین مراسم سزار در بخش های بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین فیلم برداری، بهترین طراحی تولید، بهترین موسیقی، بهترین طراحی صدا موفق به دریافت جایزه شده است.

 رومن پولانسکی کارگردان این فیلم، از «پیانیست» به عنوان مهم‌ترین فیلم خود یاد کرده‌است.

 

  1. افسانه 1900

بازیگران: تیم راث، پروبیت تیلور وینس، میلانی تیری، بیل نون، کلارنس ویلیامز سوم، پیتر وان، گابریلیه لاویا، آنیتا تساگاریا، نیکلا دی پینتو  و برایان پرینگل.

کارگردان: جوزپه تورناتوره، فیلمنامه نویس: جوزپه تورناتوره بر پایه نمایشنامه مونولوگ نووچنتو اثر الساندرو باریکو، فیلمبردار : لایوش کولتای، موسیقی : انیو موریکونه، تدوین : ماسیمو کوالیا، تهیه‌کننده: فرانسسکو تورناتوره.

محصول : ایتالیا

سال تولید 1998

زمان :  165 دقیقه.

درباره فیلم :

«افسانه 1900» فیلمی دراماتیک در مورد شخصی است که به طور غریزی نواختن پیانو را آغاز می‌کند. این فیلم درباره کودکی است که در کشتی پیدا می‌شود و چون خدمه کشتی او را آغاز سال 1900 پیدا می‌کنند، همین نام را روی او می‌گذارند. او پس از آن که یک شب نواختن پیانو را شروع می‌کند، به سرعت معروف می‌شود به طوری که آوازه‌اش به خارج از کشتی هم راه پیدا می‌کند. او به طور خدادادی موسیقی را می‌شناسد و می‌تواند موسیقی درونی هر انسانی را بنوازد.  

کارگردان، جوزپه تورناتوره، با «افسانه 1900»، داستانی سرگرم‌کننده می‌سازد که احترام و ادای دین زیادی به دنیای نیواورلئان جاز می باشد.

در این فیلم صحنه هایی دارد که به طرز خیره کننده ای خلاقانه، خوش ساخت و زیبا هستند. سکانس‌های پیانویی خارق‌العاده‌ای همانند نواختن یک قطعه موسیقی است که درون تلاطم دریا و در کف یک کشتی طوفان‌زده، نواخته می شود.

من آن را به همه توصیه می کنم، اما اگر موسیقیدان هستید یا عاشق موسیقی هستید باید بدون شک این شاهکار را تماشا کنید، شاید شما هم مثل خیلی ها بعد از تماشای فیلم، نوازنده پیانو شدید.

«افسانه 1900» برنده جایزه گلدن گلوب برای بهترین موسیقی متن شد. فیلم افسانه 1900 از رمانتیک‌ترین فیلم های درباره موسیقی تاریخ است.

  1. کتاب سبز

بازیگران: ویگو مورتنسن، ماهرشالا علی، لیندا کاردلیانی

کارگردان: پیتر فارلی، فیلمنامه‌نویس : برایان کوری و پیتر فارلی، فیلمبردار : کریس بوئرز، موسیقی : شان پورتر، تدوین : پل جی. دون ویتو، تهیه‌کننده: جیم برک، براون هیز کوری، پیتر فارلی، نیک واله‌لونگا و چارلز بی. وسلر.

محصول : آمریکا

سال تولید 2018

زمان :  130 دقیقه.

 

درباره فیلم :

«کتاب سبز» احتمالاً یکی از راضی‌کننده‌ترین فیلم‌هایی است که بر اساس وقایع تاریخی دهه 60 آمریکا ساخته شده است.  داستان دوستی دو مرد بنام های تونی لیپراننده ایتالیایی (ویگو مورتنسن) و دون شرلی پیانیست جاز آفریقایی-آمریکایی (ماشالا علی) است. نام «کتاب سبز» به راهنمای سفر هتلی در جنوب عمیق اشاره دارد که در آن سیاه پوستان در سال 1960 اجازه اقامت در آن را داشتند.

اول از همه، بایستی به بازی بازی چشمگیر هردو شخصیت های فیلم به خصوص ویگو مورتنسن اشاره کرد که همانند ارباب حلقه ها، بازی به یاد ماندنی دارد. او هم چون جواهری سزاوار ستایش و تمجید است. می توان گفت درواقع آنچه که روایت را پیش می برد، پیوند ایجاد شده بین این دو مرد است که به دوستی تبدیل می شود.

در کنار این بازی خوب داستان قابل تاملی فیلم است که با دقت به بررسی نزاع ها و شکاف نژادی عظیم و فاصله های طبقاتی می پردازد. فیلم به تعهد، باورپذیری و انسانیت می پردازد که در تمامی ماجراهای دورن فیلم و صحبت های دو بازیگر اصلی (ویگو مورتنسن و ماهرشالا علی) به طرز فوق‌العاده ای دیده می شود، به گونه ای مخاطب حس می کند واقعا که با شخصیت ها در حال سفر است.

این قطعاً یکی از بهترین فیلم‌هایی است که امسال می توان به تماشای آن نشست، فیلمی با نویسندگی، کارگردانی و بازیگری دیدنی. اگر به موسیقی جاز و این دوره از تاریخ علاقه مند هستید حتما این فیلم را انتخاب کنید.

«کتاب سبز» تاکنون موفق شده برنده جایزه هیئت ملی بازبینی برای بهترین فیلم، لقب یکی از ده فیلم برتر سال از سوی انستیتوی فیلم آمریکا، نامزدی در 5 رشته اسکار و برنده سه جایزه اسکار در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برنده جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم موزیکال یا کمدی، و جایزه انجمن تهیه‌کنندگان آمریکا برای بهترین فیلم را دریافت کند.

 

  1. پیانوی بزرگ

بازیگران: الیجاه وود، آلن لیچ، دی والاس، جان کیوساک، کری بیشی و تامسین اجرتون.

کارگردان: ائوخنیو میرا ، فیلمنامه نویس: اوناش مِـندیا ، فیلمبردار : لایوش کولتای، موسیقی : بیکتور رِیـِس، تهیه‌کننده: رودریگو کورتس و آدریان گِرا.

محصول : اسپانیا

سال تولید 2013

زمان :  90 دقیقه.

 

 

درباره فیلم :

«پیانوی بزرگ» یک تریلر اسپانیایی فوق‌العاده با ایده فیلم نامه جذاب است. قصه این فیلم در مورد لحظاتی پرتنش  و ملتهب قبل از اجرای یک پیانیست است که متوجه می‌شود که اگر نتواند موسیقی را دقیقاً همانطور که نوشته شده است بنوازد، هدف یک تک تیرانداز خواهد بود.

الیجا وود بازی ترسناکی را در نقش تام سلزنیک ارائه می دهد. او تمام نت های درست را به صورت مجازی و به معنای واقعی کلمه می زند. درگیری ذهنی شدیدی دارد و سعی می کند هویت قاتل خود را پیدا کند. جان کیوزاک نیز، یا بیشتر بگویم صدای او، در نقش مردی که از تام می‌خواهد تمام نت‌های مناسب را به دلیل خاصی بنوازد، عملکرد خوبی ارائه می‌کند.

ترکیبی زیبا از سکانس های موسیقی و تعلیق. ایده یک پیانیست که سعی می کند بر ترس های خود غلبه کند و در عین حال به راه هایی برای نجات دوستانش فکر می کند. از خوب بودن این فیلم متعجبم، هیچ لحظه خسته کننده ای در فیلم نیست و ما با اثری فیلمی سرگرم‌کننده، تریلر درجه یک، بسیار پرتنش و غیرقابل پیش بینی درمورد پیانیست که درگیر دسیسه های کشنده و پیچیده می شود سروکار داریم. بی شک برای طرفداران موسیقی تجربه لذتی بخشی خواهد بود. اثری آمیخته با ترس و موسیقی.

 

  1. آمادئوس

بازیگران: اف موری آبراهام، تام هولس، الیزابت بریج، سیمون کالو، روی دوتریس، کریستین ابرسول، جفری جونز، چارلز کِی، میریام خیتیلووا و پاتریک هاینس.

کارگردان: میلوش فورمن، ، فیلمنامه نویس: پیتر شیفر، فیلمبردار : میروسلاو اوندژیچک ، موسیقی : سائول زانتز، تدوین: ننا دانویچ و مایکل چندلر، تهیه‌کننده: رودریگو کورتس و آدریان گِرا.

سال تولید: 1984

محصول : آمریکا

زمان : 160 دقیقه

 

درباره فیلم :

«آمادئوس» یک فیلم زندگی‌نامه‌ای با ابعاد حماسی و درام با نگاهی جذاب به ولفگانگ آمادئوس از نگاه آهنگسازی ایتالیایی آنتونیو سالیری و رقابتش با موتزارت در دربار جوزف دوم است.

این فیلم اقتباس‌شده توسط پیتر شفر از نمایشنامه صحنه‌ای او در سال ۱۹۷۹ با نام «آمادئوس» است. قصه فیلم در نیمه دوم قرن هجدهم در وین اتریش، از زمانی که موتزارت سالزبورگ را ترک کرد، می گذرد.

اف. موری آبراهام در نقش سالیری رقیب حسود موتزارت  بازی دیدنی دارد و بیشتر از او، ستاره واقعی در فیلم الیزابت بریج همسر موتزارت است که با اجرای عالی، تماشایی و کاملا قدرتمندش، در یک اجرایی کاملاً مسحورکننده ظاهر می‌شود.

باید این نکته را افزود که «آمادئوس» از نظر بسیاری یکی از بهترین فیلم‌های تمام دوران است، که می تواند مخاطب را درگیر خود کند. مخاطب برای لذت بردن از این فیلم نیازی به دانش قبلی از موسیقی کلاسیک ندارد زیرا طرح داستان بسیار جذاب است، تاجایی که پس از آن او ممکن است به موسیقی کلاسیک علاقه مند شود، فقط به این دلیل که این فیلم کار استثنایی خود را انجام می دهد و زندگی موتزارت و سالیری را به شیوه ای بسیار جالب و گیرا نشان می دهد.

باید گفت برای علاقه مندان به موتزارت، این فیلم یک انتخاب به یاد ماندنی است، زیرا با سفر به زمانه زندگی موتزارت، آثار وی را به طور گسترده در موسیقی متن فیلم تجربه می کنند تا حس خوشایند و لذت بخش از شنیدن موسیقی کلاسیک و به خصوص آثاری موتزارت را دوچندان نماید.

 در آخر هم بایستی این نکته گفت که «آمادئوس» موفق شده نامزد دریافت 53 جایزه و دریافت 40 جایزه از جمله هشت جایزه اسکار (از جمله اسکار بهترین فیلم)، چهار جایزه بفتا، چهار جایزه گلدن گلوب و یک کارگردان شود.

همچنین در سال 1998، مؤسسه فیلم آمریکا آن را در فهرست 100 فیلم خود در رتبه 53 قرار داد. در سال 2019، این فیلم برای نگهداری در فهرست ملی فیلم ایالات متحده توسط کتابخانه کنگره به عنوان اثری فرهنگی، تاریخی و زیبایی شناختی مهم انتخاب شد.

 

  1. سیمور: یک معرفی رسمی

بازیگران: سیمور برنستاین.

کارگردان: ایتن هاک، توزیع‌کننده: آی‌اف‌سی فیلمز.

سال تولید : 2014

محصول : انگلیس

زمان : 84 دقیقه

درباره فیلم  :

داستان این فیلم- مستند روایتی درباره زندگی هنری نوازنده پیانو کلاسیک «سیمور برنستاین» است که در سن ۵۰ سالگی و در اوج موفقیت شغلی، نوازندگی کنسرت را رها کرد تا به آهنگسازی و آموزش پیانو به هنرجویان بپردازد.

«سیمور: یک معرفی رسمی» نگاهی متفکرانه و جذاب نه تنها به یک فرد جالب، بلکه به دیدگاه او در مورد آنچه هنر او را تشکیل می دهد به ویژه هنر موسیقی دارد. فیلم از طریق گفتگوهای جذاب با قهرمان داستان و آشنایانش، بینندگان را به کاوش در عناصر موضوع خود می برد که در نگاه اول ممکن است نامرتبط به نظر برسند اما در نهایت در درک واقعی آن نقش دارند. بیش از یک پیشنهاد موسیقایی، مطالعه ای در شور و اشتیاق بی حد و حصر است، به علاوه منبعی از فکر و شناخت در مورد هنر و زندگی از سوی مردی است که هیچ خط جدایی بین خود و دیگری نمی بیند، «سیمور: یک معرفی رسمی» پیشنهادی جالب و غیرمنتظره از ایتن هاک برای کشف دنیای سیمور برنستاین.

 

  1. عشق بزرگ بتهوون

بازیگران: هری باور، انی دوکاکس، ژانی هولت و…

کارگردان: آبل گانس، فیلمنامه نویس: آبل گانس و استیو پاسور، فیلمبردار: مارک فوسارد و رابرت لوفور، تدوین: مارگریت بیوژ، موسیقی : فیلیپ گوبرت، تهیه کننده : مایکل کاگانسکی و کریستین استنگل.

سال تولید : 1936

محصول : فرانسه

زمان : 135 دقیقه

درباره فیلم :

یکی از  فیلم هایی که در مورد بتهوون ساخته شده، فیلم فرانسوی «عشق بزرگ بتهوون» محسوب می‌شود. فیلمی درام، موزیکال و تاریخی با داستانی که در دهه 1800 می‌گذرد و درباره بتهوون است که موسیقی تدریس می‌کند و دو تا از شاگردانش عاشق او شده‌اند.

به دنبال شاهکار بی صدا باورنکردنی «ناپلئون»، آبل گانس اثر هنری باشکوه دیگری را در سال 1936 خلق کرد که این بار بر آهنگساز برجسته لودویگ ون بتهوون تمرکز دارد.

فیلم مملو از نماها و دوربین خلاقانه ای است که سبک آبل گانس را مشخص می کند. می توان گفت یک قدم فراتر از کارهای قبلی او است. او در فیلم آهنگ‌های زیبای موسیقی را با تصاویری ترکیب می‌کند که نه تنها رویدادهای تاریخی و بیوگرافی خاص در زندگی بتهوون را توصیف می‌کند، بلکه احساسات درونی متضاد شادی و اندوهی را که بتهوون ناشنوا را در اوج زندگی‌اش آزار می‌داد، برمی‌انگیزد. «بتهوون» آبل گانس نمونه‌ای عالی از این است که چگونه می‌توان از تلفیق تصویر و صدا برای شکل‌دهی یک شاهکار خلاقانه استفاده کرد.

آبل گانس تقریباً به طور کامل بر زندگی عاشقانه لودویگ، ناشنوایی و فقر او تمرکز دارد. ناشنوایی لودویگ یک عنصر حیاتی در چنین زندگی‌نامه‌ای است و کارگردان فیلم آن را به طرز درخشانی بیان می‌کند. در کمتر فیلمی از موسیقی آشنا و دوست داشتنی برای به تصویر کشیدن محتوای عاطفی حالات و بخش های مختلف زندگی هنرمند استفاده شده است، از عمیق ترین غم و اندوه گرفته تا شادی آواز پرندگان.

 

  1. درخشش

بازیگران : جفری راش، لین ردگریو، آرمین مولر استال، نوآ تیلور، جان گیلگود، گوگی ویترز، جاستین برین، سونیا تاد، نیکلاس بل، کریس هیوود و الکس رافالوویچ.

کارگردان: اسکات هیکس، فیلمنامه نویس: جان سارد، فیلمبردار : جفری سیمپسون، تدوین : پیپ کارمل موسیقی : دیوید هیرشفلدر، تهیه کننده : جین اسکات.

سال تولید : 1996

محصول : استرالیا

زمان : 105 دقیقه

 

درباره فیلم :

فیلمی است درام که بر اساس داستان زندگی نوازنده استرالیایی پیانو دیوید هلفگات ساخته شده که بعلت بیماری روانی زندگی پر تلاطمی را پشت سر گذاشته است. هلفگوت دچار اختلال روانی شد و چندین سال در یک بیمارستان روانی به سر  برد. مردی که در پشت استعداد هنری اش یک بیماری روانی قرار دارد. به طور کلی فیلم  علاوه بر دنیای موسیقی و بیماری روانی هلفگوت به مسائلی از جمله تعلقات، هویت، خانواده و نوجوانی می پردازد.

«درخشش» با داستان زیبا و الهام‌بخش، ساختار تحریک‌آمیز و اجرای آشکارا بی‌نقص از جفری راش، ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. جفری راش در این فیلم فوق‌العاده است، نوعی بازی او در فیلم به شکلی ضروری تبدیل می‌کند و به شایستگی جایزه اسکار را در کنار سایر جوایز دریافت کرده است. این فیلم واقعا می درخشد. این واقعیت که فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است، مخاطب را بیشتر علاقه مند می کند تا ببیند اوضاع چگونه پیش می رود. هیچ کس نمی تواند توضیح دهد که «درخشش» چگونه یک فیلم عالی است، مگر اینکه واقعاً کل فیلم را از لوگوهای آغازین تا تیتراژ پایانی تماشا کند.

«درخشش»  اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم ساندنس داشت. جفری راش در سال 1996 جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را در شصت و نهمین دوره جوایز اسکار برای بازی در نقش اصلی دریافت کرد.

  1. ری

بازیگران : جیمی فاکس، کری واشینگتن، کلیفتون پاول، هری لنیکس، ترنس هاوارد، لارنز تیت، ریچارد شیف، رجینا کینگ، بوکیم وودبین، آنجانو الیس، دیوید کرامهولتز، ریک گومز، وارویک دیویس، پاتریک باوچو، رابرت ویسدم، کرت فولر، کورتیس آرمسترانگ، میک پنیوسکی و وندل پیرس.

کارگردان: تیلور هاکفورد، فیلمنامه نویس: جیمی ویت ، فیلمبردار : پاوئو ادلمن، تدوین : پال هرش موسیقی : کریگ آرمسترانگ، تهیه کننده : کارن دایان بالدوین.

سال تولید : 2004

محصول : آمریکا

زمان : 105 دقیقه

درباره فیلم :

«ری» این فیلم داستان زندگی حرفه ای موسیقیدان فراموش نشدنی و ماندگار، ری چارلز را روایت می کند. ری قبل از این که به ۵ سالگی برسد، نواختن پیانو را آغاز کرد. او مدتی پس از غرق شدن برادر کوچک تر خود، بینایی اش را از دست داد. «ری» با کاوش در زندگی ری چارلز، زندگی افسرده او را نشان می دهد که در پس موسیقی عالی او پنهان شده است.

«ری»  فیلمی است پر از شور و اشتیاق است. موسیقی در فیلم مسری است و به طرز خارق العاده ای در فیلم کار شده است. کارگردانی ظریف از تیلور هاکفورد واقعاً نتیجه می دهد زیرا او به موسیقی و بازیگران اجازه می دهد تا واقعاً به نحو احسن در این فیلم بدرخشند.

باید اعتراف کرد که لازم نیست حتما موسیقی این فیلم را دوست داشته باشید. این فیلم یک شاهکار است و تماشای آن را حتما توصیه می کنم.

در کنار این ویژگی های عالی، «ری» جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین صداگذاری، جایزه بفتا برای بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین صداگذاری، جایزه گلدن گلوب  برای بهترین بازیگر نقش اول مرد، جایزه انجمن منتقدان فیلم لندن بهترین بازیگر نقش اول مرد و جایزه هیئت ملی بازبینی فیلم بهترین بازیگر نقش اول مرد را کسب نموده است.

  1. لالا لند

بازیگران : اما استون، رایان گاسلینگ، جی. کی. سیمونز.

کارگردان: دیمن شزل، فیلمنامه نویس: جیمی ویت ، فیلمبردار : پاوئو ادلمن، تدوین : پال هرش، موسیقی : کریگ آرمسترانگ، تهیه کننده : کارن دایان بالدوین.

سال تولید : 2015

محصول : آمریکا

زمان : 128 دقیقه

درباره  فیلم :

«لالا لند»  فیلمی ساده، هنری، ناب، با استعداد و با موسیقی باورنکردنی است که داستان و شکلی درام، فانتزی و تئاتری دارد.

فیلمی که به موزیکال های فیلم های کلاسیک ادای احترام می کند. نه تنها از لحاظ بصری، بلکه لحن شاد و شگفت انگیز آن  سبک کلاسیک ها را نیز حفظ می کند. بازآفرینی این لحن و سبک برای یک فیلم مدرن اتفاق شگفت انگیزی است. بدبینی و خودنمایی در این فیلم کاملاً غایب است و نوستالژی و شادی جای آن را می گیرد.

دیمن شزل مخاطب را وادار می کند که به واقعیت های روابط شخصی و تلاش های هنری فکر کند. هیجان رویاها و سختی های دنبال کردن این رویاها را بررسی می کند و به بخشی از واقعیت های گزنده در زندگی توجه کند.

«لا لا لند» فیلمی بسیار احساسی، الهام بخش، عاشقانه است و به ما می گوید که هرگز نباید از رویاهایمان دست بکشیم.این فیلم درک درستی از نحوه بیان یک داستان به صورت بصری دارد. تصاویر قدرتمندی که می توانند تأثیر احساسی بر یک داستان داشته باشند و خیالات مخاطب را زیاد کنند و انسانیت را به برای او یادآوری کند.

کاگردان مهارت موسیقی و ساز را با اجرای ماهرانه اما استون و رایان گاسلینگ ترکیب می‌کند تا فیلمی بسازد که واقعی‌تر از فیلم‌هایی باشد که قبلاً تماشا کرده‌ایم.

LLL d 13 _2649.NEF

  1. پیانو

بازیگران : هالی هانتر، هاروی کایتل، سم نیل و آنا پاکوین.

کارگردان: جین کمپیون، فیلمنامه نویس: جین کمپیون ، فیلمبردار : استوارت درایبرگ ، تدوین : ورونیکا جنت ، موسیقی : مایکل نایمن ، تهیه کننده : جین کمپیون.

سال تولید : 1993

محصول : نیوزیلند، استرالیا و فرانسه.

زمان : 121 دقیقه

درباره  فیلم :

 

«پیانو» فیلمی درام است که به مقطعی از زندگی یک بانوی پیانیستِ ناگویا به‌نام «آدا» در اواسط قرن نوزدهم میلادی می‌پردازد. آدا (با بازی هالی هانتر) به همراه دختر خردسالش به جزیره‌ای دوردست می‌روند تا با مردی که پیش از آن هیچ‌گاه او را ندیده ازدواج کند. آدا که سال هاست حرف نزده و زندگی خود را با صدای پیانوی خود می گذراند. شوهر او (با بازی سام نیل) مردی است بدون درک زیاد، که سعی می کند ارتباط بین همسر جدیدش و پیانوی او را قطع کند.

اگر کسی می خواهد بازی واقعی را ببیند، فقط بازی چشمگیر هالی هانتر را در این فیلم تماشا کند. او با حالات چهره اش بیشتر از چند بازیگر با هزار کلمه کار می کند. قد و قامت او، حضورش، تلاش او بسیار درهم تنیده با شخصیت قصه است.

«پیانو»  اثری دلنشین، زیبا، شاعرانه، فراموش نشدنی است. جین کمپیون، فیلمساز نیوزیلندی، با حرکات دقیق و ظریف دوربین، گرفتن‌های طولانی سکانس ها و نماهای نزدیک زیبا، پیچیدگی‌های رابطه زن و مرد را با دلسوزی بررسی می‌کند و درامی مرموز، وابسته به عشق را درباره رابطه محبت آمیز یک زن با پیانو و مرد را خلق می‌کند. جلوه های بصری این فیلم بسیار تماشایی است و فضای زندگی باشکوه را برای شخصیت‌ها ایجاد کرده، انگار رنگ‌های سرد، جنگل‌های مه آلود نفس گیر و سواحل را بر روی بوم نقاشی شده اند.

کاگردان فیلم از موسیقی فوق العاده و شنیدنی مایکل نایمن به گونه‌ای استفاده می‌کند که همه عناصر با هم هماهنگ شوند و این هنرنمایی نایمن سکانس هایی به قدری می شود که گویی صدای آدا درون فیلم است.

تعداد بسیار کمی از کارگردانان زن در صنعت سینما وجود دارند که به درستی مورد تقدیر قرار گرفته یا آثارشان به مخاطبان جریان اصلی سینما معرفی شده است. جین کمپیون یکی از این معدود  شخصیت های گرانبها است، کارگردانی که با دقت کار می کند و آثار خود را به گونه‌ای مثل یک مجسمه‌ساز می سازد. «پیانو» شاهکار نهایی اوست، فیلمی به این سادگی که با پیچیدگی آرام و پرتنش توصیف شده است.

باید اذعان کرد که عملکرد بی نقص جین کمپیون باعث شده «پیانو» در جشنوارهای مختلف هم دیده شود و بتواند برنده جوایز متعددی بشود. این فیلم در چهل و سومین دوره جشنواره کَن  ۲ جایزه مهم نخل طلای کن، بهترین فیلم و بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. این فیلم در در شصت و ششمین دوره اهدای جوایز اسکار نامزد دریافت ۸ جایزه اسکار بود. که در رقابت با فیلم‌هایی هم‌چون فهرست «شیندلر» و «فیلادلفیا»، برنده ۳ جایزه اسکار شد. جین کمپین که به‌غیر از کارگردانی، فیلمنامه «پیانو»  را هم نوشته بود، جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اصلی را از آن خود کرد. او در آن سال نامزد دریافت اسکار بهترین کارگردانی هم بود و دومین «کارگردان زن» در تاریخ مراسم اسکار به‌شمار می‌آید که نامزد دریافت این جایزه بوده‌است. هالی هانتر برنده اسکار بهترین بازیگر زن شد و آنا پاکوین (بازیگر خردسال فیلم) هم اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت کرد.