به گزارش پلاتو هنر، این روزها هنر و فناوری آن‌قدر با یکدیگر درآمیخته شده‌اند که اگر سری به گالری‌ها بزنید، ممکن است به نمایشگاه‌هایی با حضور ربات‌ها هم بربخورید! البته حضور ربات‌ها در گالری‌ها صرفا جنبه نمایشی ندارد. بعضی از گالری‌‌داران حاضرند هزینه‌های گزافی برای خرید این ربات‌ها به هنرمندان بپردازند.
سال 2019، نگارخانه ملی استرالیا در شهر کانبرا، یکی از مجسمه‌های رباتیک جوردن وُلفسِن را آن طور که رسانه‌ها در آن موقع اعلام کردند، به قیمت 5 میلیون دلار خریداری کرد که بعدتر، مدیر این موزه اعلام کرد که آن مجسمه را 4.5 میلیون دلار خریده بود.
حالا بعد از گذشت حدودا 5 سال، این نگارخانه نمایشگاهی به نام «جوردن ولفسن: پیکره» با حضور این مجسمه رباتیک برگزار کرده است.
این هنرمند را بیشتر بشناسید
جوردن ولفسون هنرمندی آمریکایی است که در شاخه‌های فیلمسازی، مجسمه‌سازی و واقعیت مجازی فعالیت می‌کند. به دنیا آمدن در خانواده‌ای یهودی باعث شده است که در برخی از آثار او، المان‌هایی از این دین به چشم بیایند.
سال 2003، او مدرک کارشناسی خود را در رشته مجسمه‌سازی از دانشگاه طراحی رود آیلند دریافت کرد. این هنرمند آمریکایی تاکنون نمایشگاه‌های زیادی در سرتاسر دنیا برگزار کرده است.
نمایشگاه «جوردن ولفسن: پیکره»
«پیکره» مجسمه‌ای به شکل مکعب و از جنس فلز است که دو دست دارد و طوری برنامه‌نویسی شده تا حرکات مختلفی را اجرا کند. مخاطب روبه‌روی این مجسمه می‌ایستد و حرکات او را تماشا می‌کند. هدف «پیکره» این است که جسم مخاطبانش را به انجام این حرکات فرا بخواند و لحظه حال را در آنها زنده کند.
ولفسن هدف دیگر این نمایشگاه را «دیدن خودمان در یک شی سه‌بعدی» خواند و عنوان کرد که از دیدگاه او، این کار از طریق مجسمه‌ها امکان‌پذیر است.
در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است: «جوردن ولفسن هنرمندی است که آثارش بازتاب‌دهنده وضعیت حالِ حاضر جهان هستند. ولفسن که نقش کسی را ایفا می‌کند که شاهد نیروهای پنهان درشرایط انسان‌ها است، مخاطب را در مواجهه فیزیکی و اخلاقی با مسائل پیش روی جامعه و جایگاه ما در آن ها قرار می دهد…مجسمه‌های رباتیک ولفسون نشان‌دهنده تمایل این هنرمند برای دستیابی به احساسات عمیق‌تر مخاطب است. آثار این هنرمند تلفیقی از تاریخ هنر و فناوری‌های جدید است.»
فرآیند ساخت مجسمه رباتیک «پیکره»
این هنرمند طی مصاحبه‌ای با سایت نگارخانه ملی استرالیا عنوان کرد: «ما برای این حرکات، برنامه‌های زیادی نوشتیم. این مجسمه بسیار پیچیده است و خیلی از چیزهایی که من می‌خواستم، ممکن نبودند و خیلی از چیزهایی که فکر می‌کردم شدنی هستند، رسما امکان‌پذیر نبودند ولی من ناامید نشدم.»
ولفسن همچنین به این نکته اشاره کرد که وجود بخشی فناورانه در این مجسمه، چیزی را تغییر نمی‌دهد و این مجسمه همچنان اثری هنری به شمار می‌رود و تمام سختی‌های ساخت این مجسمه، درواقع نوعی رقص با هنر است.
فاطمه زهرا معصومی
بیشتر بخوانید:
